Dahil mahal na mahal kita lyrics

2 years ago, sobrang nasaktan ako when my ex left me for his co worker. I felt like shit for months. I wasn’t able to function well, lost 5kgs in 2 weeks, and had to take a leave from work. Basta grabe yung pain. Sabi ko never ko na ulit ipaparanas sa sarili ko yung ganito and kaylangan ko na mahalin sarili ko.
Fast forward, I became okay, spent time with friends and family, lived alone with my dog, started a new hobby, and became a doctor. Na enjoy ko talaga yung pagiging single ko. I wasn’t really looking for jowa pero open naman ako to dating. Until I met my current partner. I built my walls higher this time. Hindi na ako kinikilig sa mga words without actions, and naka tatak sa isip ko na lahat ng tao best food forward sa umpisa. But he’s different. He’s nice, consistent, patient, maalaga, soft spoken, gives me assurance, and mahal na mahal ako. Pero parang nasa isip ko, things can change and one day pwedeng iwan ako ulit nito. Mahal ko sya pero dahil sa takot ko na masaktan ulit katuld nang nang yari sakin non hindi ko kaya maging all in sakanya. Mahal ko sya sobra pero kung dadating sa point na mag cheat sya, masasaktan ako pero hahayaan ko lang sya at hinding hindi na mag bebeg.

Yung tatay ng asawa ko nung nalaman nya na malaki kinikita ko di na ako tinantanan utangan. Ang style n'ya eh makikipagkwentuhan sakin. Kunwari interesado sya sa trabaho ko (freelance). Tanong nang tanong kunwari manghang manhang na sa bahay lang daw ako, walang boss, malaki kita. Ako naman si tanga kwento naman ng kwento. Kase akala ko interesado talaga s'ya sa ginagawa ko. Yun pala nag fifishing lang s'ya. Inaalam n'ya kung sumahod na ako. Tapos pag na confirm n'ya na sumahod na ako. Biglang sasabihan yung asawa ko na uutang daw s'ya sa akin. Tapos lalambingin naman ako ni misis. "Baby, pwede ba natin tulongan si Papa. Kailngan daw nya ng pera bla, bla, bla, bla. " Ayun naaawa naman ako kase mahal ko. Boom, yung ilang araw na pinag paguran ko deretso sa utangan. Hahaha
Halos ilang taon kong tiniis to. Kase ayaw ko naman pag damutan pamilya nya, kaya lang nag kagulo kame nung one time yung kapatid ni wife na babaero/ lasengo/batugan. Gustong bumili ng mamahaling gadget. Tapos gusto umutang sakin bilhin ko daw ng cash para wala ng interest at huhulugan na lang daw sa akin. 'Di ako pumayag kase putang ina n'ya 'di ko naman pinupulot ang pera . Nakukuba ako kakatrabaho dito tapos ikaw baby boy lang sa bahay. Nagalit sakin yung nanay nila. Biglang nagbago na trato nila saakin. Ang sasama na ng ugali. Haha. Favorite daw kase si baby boy ng mama nila kaya galit na galit sa akin.hahaha MGA PUTANG INA N'YO RIN ANO? HAHAHA
3years ago pa to ngyari. Pero hangang ngayon galit pa rin ako. Sobrang laki ng trauma ko sa kanila kaya wala akong kinakausap sa kahit sino sa mga inlaws ko.
Lumipat na kame ni wifey sa malayo para sa peace of mind kaya lang minsan pag mag isa ako dinadalaw parin ako ng galit ko. MGA PUTANG INA N'YO PA RIN PO!!!

Interested kasi ako sa medical coding kaso mahal certification so I'm planning to get into optum for sponsorship. May nakapag try na po ba neto? Also, may nabasa ako na mas onti daw marereceive mong perks sa optun if thru referral ka mag apply, totoo po ba to? Tia.

Hello just recently nilibre ako ng switch which I am very grateful for. Problem is - tangina ang mahal ng mga games !! Di ko naexpect na ranging from 1500 to 3000 yung mga presyo ng most games. Seriously natataranta ako ngayon, wtf, kung hindi lang risky magpirate, I would've done it immediately.
So, as a college student with limited savings, I can only buy one game for now. Yung options ko is

• Animal Crossing - kasi cute
• BOTW (or TOTK? Ano mas magandang starter?) - naglalaro ako ng genshin impact
• Fire Emblem: Three Houses - I like strategy. Tapos mukhang compelling yung story

Ano pong game worth the price at di nakakasawa ?
Btw for reference, naenjoy ko yung Skyrim, Persona games, Stardew, Minecraft, Hades sa laptop ko
Or suggest po kayo ng iba.

I am a student hoping to transfer sa UB this next sem. Just wondering if what kind of apartment around UB ang makukuha ko if I have a budget of around 10k ish for rent. Do you guys think that thats enough for a decent apartment for one person? or I need to increase my budget?
How much more budget do I need for a low tier condo? (around the same place)
Looking at fb been seeing prices all over the place, some are furnished but cheap while others mahal but does not look good. Para sana may idea na ko what to expect bago umakyat at maghanap in person.

Currently Converge user pero grabe di na maihap karong bulana ang pag down sa ila services to the point na agrabyado na trabaho. Good thing naa mobile data as back up.
Karon sd nitukar nsd si Converge and since dili option to have two ISPs ky mahal, need nko mag decide if mag stay or not.
Sa ubang ISPs like PLDT, Globe, Sky, DCTech especially sa south (toril) area unsa ISP ninyo and worth it ba mag switch or not?
Thanks /davao

Hi. I'm looking for a place kung saan pwede magstay if ever magwowork na po sa SGV Makati. Any recommendation po kung saan pwd magstay, yung hnd mahal since I'm starting palang to work. Then as a province boy to work in Manila, baka po hindi Tama Yung calculation Kong expenses if nasa Manila na po ako.
Okay lang po sa akin if condo sharing, bedspacer or dorm. And probably max 5k for all rent and utilities expenses.

i passed caepup and i might take bs bio as my pre-med. pero honestly biology isnt in my choices — i rlly want to pursue bs med tech pero nanghihinayang ako sa free tuition fee ng pup. nagwoworry ako baka hindi ko ma-enjoy yung college life ko kapag tumuloy ako sa pup, additionally ayokong magkaron ng regrets dahil hindi ko pinursue yung med tech. medyo kaya naman ng family ko yung tuition sa school na papasukan ko dapat, pero nahihiya ako sa kanila dahil yung kapatid ko nasa private rin na univ and sobrang dami nilang expenses. isa pa, naiisip ko kapag nag medtech ako mahal yung tuition, at the same time mahal din yung mga gamit. pero kahit anong pilit kong gustohin sa pup, hindi ko makita yung sarili ko sa biology.
undecided ako sa course na pipiliin ko before, pero ngayong sure na ako sa medtech, sa school naman ako nagkaproblema. what do u guys think?

may idea ba kayo how to live on a prefab house? been thinking of getting one, alternative choice lang since ang mahal na ng materyales at labor ngayon. and in the future, do you consider buying one?

My bf and I are sexually active. However, I realized that whenever we have sex, it's usually on his terms. He would tell me when, he would send signals, and I'll eventually give in. Pero pag ako na mag-aaya, parang ang bilis niya akong hindian. Sometimes I feel like I don't look good enough, I don't feel sexy enough, and I feel like he doesn't love me enough because he can easily turn me down. Kapag ako, oo agad kasi mahal ko siya and gusto ko rin naman talaga.
Sinabi niya rin naman na wag akong masaktan kapag ganon, but I just can't help it. Ilang beses na nangyari. I feel shitty. I feel cheap. Parang ayoko na mag-initiate.
I just feel sad 😥.

We're currently dating. We always communicate kapag may problem, kahit may tampuhan nag uusap pa rin kami at naayos naman agad. He is very caring too, lagi niya ako hinahatid pauwi. Kapag may problem ako, nagugulat na lang ako katabi ko na agad siya kahit ang layo ng pinanggalingan niya. Okay naman sana lahat eh. Kaso lang biglang sabi niya ihinto na daw namin. He has 3 reasons kung bakit gusto niya na ihinto yung relationship.
Una, ayaw niya daw na hindi niya ako naiispoil, nabibigyan ng gifts, and naidedate sa labas. Sabi ko naiintindihan ko naman at okay lang saka parehas kaming student. Konting tiis na lang naman na at makakagraduate na kami next year. Sabi ko okay lang meron man o wala. Pero ayaw niya pumayag, big deal sa kanya yung ganon kahit na okay lang naman sakin. Kapag may gusto ako, nagagawan ko ng paraan through my side hustles.
Pangalawang reason niya ay mag aabroad daw siya after niya makagraduate, at maiiwan daw ako dito sa Pinas. Sabi ko pwede naman ako sumunod sa kanya. Pero gusto ko din kasi magkaroon ng career dito sa Pinas bago ako sumunod sa kanya sa ibang bansa. Ayaw niya daw mabago mga pangarap ko because of him.
Panghuli, gusto niya daw ayusin yung anger issues niya at ayaw niya daw na madamay ako. Hindi ko pa daw siya lubos na kilala. Hindi daw siya mabuting tao. Pero sabi niya mahal naman niya daw ako, wala na nga daw siyang mahihiling sakin.
Sobrang sakit din kase may emotional attachment na. He's my rant buddy, my best friend, and my walking diary. Ang daya lang. Hanggang ngayon umaasa ako na babalik siya. Sabi niya ayaw niya daw na makulong ako sa kanya, gusto niya makahanap ako ng guy na kaya ako spoil. Tapos sabi ko nasaan na mga promises niya, yung mga plano namin after graduation. Then he said, "Sige tingnan natin in the future kung magiging tayo, if hindi ka pa nakakahanap."
Hindi ko alam kung paano ako magsisimula at kung paano ko aayusin ang sarili ko. Saan ba ako magsisimula? Should I still wait for him? Should I let him go? Worth it pa ba? Red flag ba? (kase baka nagbubulagbulagan lang ako, dahil nasa in denial stage pa ako). Sana mabagok ako para matauhan na ako kung ganoon man. 😞

Kahit anong subok pala natin babalik balik talaga tayo, at some point sa lugar kung saan ayaw na natin bumalik.
Hi, I'm new here and this will be my first time doing this. Actually, Reddit was recommended to me by someone. Sabi good place to vent and rant without spilling the tea of who you actually are. Well then let me start.
Tbh gusto ko lang mag vent, I have an illness and okay na ako eh, after ilang years. 2 years to be exact pero bakit ganun? anditoo nanaman ako sa madilim na lugar na ayoko na sana balikan. Somehow I still find my self back to this horrid place.
Ako lang ba nakaka-experience ng sobrang na dodown ako pag yung taong mahal ko o malapit sakin nalalayo sakin o kahit pag uuwi na. Grabe yung iyak ko kahit sa mga bagay na may sentimental value sakin iniiyakan ko and sobrang naapektuhan ako. Sobrang takot ako maiwan, o maiwanan.
Hindi ko alam kung OA lang ako, pero I was diagnosed kasi with PTSD and Anxiety, may panic attacks rin ako pero hindi na masyado nalabas. Well ibang story naman yun, ito kasi ngayong nararamdaman ko para akong nalulunod and hindi ko na alam pano ko pa sasagipin sarili ko.
Sabi sakin walang masama manghingi ng tulong pero pag nang hingi ako ng tulong, hindi nila ako naiintindihan so ako lang din nakakapitan ko.
Kaya ko gusto mag vent out sa Reddit para kahit papaano if sumuko na ako, may log book o logs yung mga taong malapit sakin bakit nga ba nangyari ang nangyari. Lalo na sa mga mahal ko sa buhay, para hindi nila masise yung sarili nila na baka kasalanan nila bakit ganun nangyari, never. Ako to, sakin to.
This is a battle between me and life, and I don't know how long I can hold on.
Thank you for listening!

Kwento ko lang mga mars sa inyo yung nangyari samin kanina ng mama ko. Plan namin mag boracay noon pa pero ngayon pa lang kami magbook ng ticket on June 2 which is sa friday na ds wk and alam nyo naman kapag on the spot mag book ng ticket mas mahal dba!! For our first stop sa ticketing office kami ng PAL then we inquired how much nakakaloka kasi 14k isang tao lang yun roundtrip ticket na but we don’t have enough money kasi cash namin dala is 20k lang, next stop namin cebu pacific naman then mas mahal pa pala sa PAL, nagsisisi kami kasi 17k each person siya! Hahahah umuwi na lang kami! Nag usap kami na baka itry na lang namin mag barko going to boracay baka mas makatipid kami and mas adventurous siya. Sa mga naka pag travel na dyan ng boracay via 2go barko from batangas pier, share niyo naman tips niyo guys sa biyahe and yung hotel booking pala kasi baka hanapan kami pagbaba ng port area baka naman may contact kayo budget namin good for 1 night nasa around 1k to 3k na accommodation.

Long story short, im a college student with bad school related anxiety. Actually took a leave last school year to rest (advised by my psychiatrist). Anyway, patapos na finals namin. My school still asks for clearance para may exam permit but not all profs ask for it. Overwhelming na din schoolworks kasi naghahabol ako para makapasa (more pressure since delayed nga ako). One subject asked for an exam permit and i submitted an old one from last sem (cropped Ing ung pic tas mejo crumpled para di halata) yes i know it was wrong, i was really trying to buy myself more time kasi akala pag wala nabigay, bagsak na. Of course, the prof caught me about the exam permit thing and confronted me. Triny ko pa malusutan, sobrang fight or flight mode na ko kaya nag lie na Ing ako (yes i know its also wrong) but di kinaya ng conscience ko and admitted it agad the following day. I honestly really hate the feeling of lying. Mas naanxious ako pero may times na pag sobrang anxious and pressured ako, i result to it to somehow protect myself. Add ko Ing wala na din kasi ako gamot during this time when i was spiraling down (mahal na psych ko ngayon). I know what i did was wrong and the guilt is eating me up even if umamin na ko. Prof told me she understands my situation but she'll still think about it if she'll push a case. Last week pa to and so far wala pa namang update. Ayun Ing i just wanted to share. I know it was my mistake and umamin na din ako. Im just having hard time to forgive myself for what i did.

Kwento ko lang mga mars sa inyo yung nangyari samin kanina ng mama ko. Plan namin mag boracay noon pa pero ngayon pa lang kami magbook ng ticket on June 2 which is sa friday na ds wk and alam nyo naman kapag on the spot mag book ng ticket mas mahal dba!! For our first stop sa ticketing office kami ng PAL then we inquired how much nakakaloka kasi 14k isang tao lang yun roundtrip ticket na but we don’t have enough money kasi cash namin dala is 20k lang, next stop namin cebu pacific naman then mas mahal pa pala sa PAL, nagsisisi kami kasi 17k each person siya! Hahahah umuwi na lang kami! Nag usap kami na baka itry na lang namin mag barko going to boracay baka mas makatipid kami and mas adventurous siya. Sa mga naka pag travel na dyan ng boracay via 2go barko from batangas pier, share niyo naman tips niyo guys sa biyahe and yung hotel booking pala kasi baka hanapan kami pagbaba ng port area baka naman may contact kayo budget namin good for 1 night nasa around 1k to 3k na accommodation.

Long story short, im a college student with bad school related anxiety. Actually took a leave last school year to rest (advised by my psychiatrist). Anyway, patapos na finals namin. My school still asks for clearance para may exam permit but not all profs ask for it. Overwhelming na din schoolworks kasi naghahabol ako para makapasa (more pressure since delayed nga ako). One subject asked for an exam permit and i submitted an old one from last sem (cropped lng ung pic tas mejo crumpled para di halata) yes i know it was wrong, i was really trying to buy myself more time kasi akala pag wala nabigay, bagsak na. Of course, the prof caught me about the exam permit thing and confronted me. Triny ko pa malusutan, sobrang fight or flight mode na ko kaya nag lie na lng ako (yes i know its also wrong) but di kinaya ng conscience ko and admitted it agad the following day. I honestly really hate the feeling of lying. Mas naanxious ako pero may times na pag sobrang anxious and pressured ako, i result to it to somehow protect myself. Add ko lng wala na din kasi ako gamot during this time when i was spiraling down (mahal na psych ko ngayon). I know what i did was wrong and the guilt is eating me up even if umamin na ko. Prof told me she understands my situation but she'll still think about it if she'll push a case. Last week pa to and so far wala pa namang update. Ayun lng i just wanted to share. I know it was my mistake and umamin na din ako. Im just having hard time to forgive myself for what i did.

tw: mentions of suicide
hello,, so im a bit lost on what i should do and im too ashamed to tell this to other people w/o worrying abt the fact na theyd also view me as a failure ganun. so far ive only shared this with my sister and nagbahagi rin naman sya ng advice on this (harsh yet true type of advice haha), but in a way gusto ko pa rin ng insight ng ibang tao w/o judgement. with this sana wag nyo ko ibully sa comments HAHAHA PLS BE KIND PA RIN IN A WAY :')) note: some details have been obscured/tweaked kasi baka mahalata na ako yon pero i doubt that sa dami ng tao d2 pero u never kno diba
for context, i have this one major subject na prereq for all the other subjects. second take ko na ito kasi nagloa ako dati and naglapse na so i had no choice but to wait for 1 whole year kasi this subject is only offered once buong acad yr. so at this point dahil delayed na ako and all, gusto ko na sanang ipasa para kasabay ko na yung classmates ko sa next subjects after this prereq course (parang nakakahiya na rin kasi na dapat 5 yr course lang ako pero parang 2 years yung nasayang ko tapos parang freshie pa rin standing ko kasi pang1st yr yung subj na yun; also nung nakuha ko yung inc dun sa subj na to, tinake ko na rin yung higher subjs after that pero drinop ko rin after and nagloa due to mental health reasons pero loa was shortlived kasi napilitan ako icomplete yung inc pero di ko nga nagawa so lalo lang nafuck up mental health ko HHAHAHAH).
so ayun back to the main story, medj nagfuck up ulit ako, i wasnt able to pass the requirements on time. isang rason dun ay takot ako magstart ng req kasi lagi kong naiisip na what if panget yung gawa ko, and i tend to compare myself to others tas lumalala lang din impostor syndrome ko kasi wtf dapat ba talagang nasa up ako,,, alam ko namang kaya ko and masipag akong estudyante ngayon so i know i have it in somewhere in me, mabagal lang ako gumawa. napaisip na nga ako kung magshift ako pero i realized na gusto ko talaga tong course, may halo syang art and at the same time planning for others, mga design strategies and all, kaya kahit hirap ako ngayon at bobong bobo sa sarili at times, gusto ko pa rin sya talaga tapusin--kailanga ko lang talaga na makawala sa self-destructive habits ko kasi talaga beh alam ko sa sarili kong keri ko to.
ive tried counceling before sa ocg pero di ko tinuloy kasi parang di sya keri ng ganun lang, parang mas kailangan ko na talaga ng professional help. aside from the previous issues ko sa sarili ko (anxiety attacks, breakdowns, lack of self-confidence, pressure ganun), may family problem din kami and hanggang ngayon affected pa rin ako kasi at this point never na sya masosolusyunan. eh yung prof ko pa naman, ayaw nyang binabalikan yung mga past reqs kasi gusto nya parang tuloy-tuloy yung checking kasi draining ata for them tas medyo set na sya sa di sya mag-aaccept ng late submissions. they also made a point na first yr na subject palang to so as we go through the yrs itll just get more hectic and time consuming so kung hirap kami ngayon palang pano na yung next years. pero etong si tangang to di pa dinrop tong subj na to and di pa nagpapacheck sa psychiatrist (tho im working on it, mahal din kasi magpacheckup HUADSHJFH) kasi im still hanging on a small chance na magiging considerate si prof about this. nakaprobation na warning status din kasi ako, so medj bawal ako magkabagsak na grade and pls lang ayoko na rin ulitin tong subject na to and gusto nang umusad, kaya ko pa rin namang ipasa all reqs within this sem and be on time with the final reqs. and yung isagn req din this week ay magpresent on thurs kaso kasi nga di ko pa tapos yung ibang reqs that are needed for that req so parang i still need to let the prof know na di ko nga keri magpresent on that day and naaanxious lang din ako kasi what if icall out nya ako sa uvle or like may sinasabi na sya about
so ayun at this point, should i email my prof again regarding my situation now, and just beg (syempre in a formal pero di demanding way) that he'll let me pass the missed reqs kahit may deductions na? im hoping na makita nya yung sincerity ko to finish this subj kasi i truly enjoyed this class (lord wala kasi talagang tumatak sa isip ko and wala akong natutunan nung tinake ko yung course na to na ol setup lang). di nya rin kasi ako nireplyan the last time na tinanong ko if pwede ba isubmit tas nagsabi lang sya sa class na theyll adjust dls but not accept late submissions nga so ayun. ive been anxious to the point im thinking of ending things kasi mas madali na wag na lang magworry at mag-isip kaysa sa magiging failure ko pag di pumayag yung prof kasi naiisip ko yung humiliation and disappointment from my parents. hahahhahaha pero at the same time kasi iniisip ko like ang cowardly ng tingin ko sa sarili ko para gawin lang yung ez way out wc is to kms kasi luh ka pinalaki aq ng nanay ko tas siguro marami pa ako pwede magawa sa buhay pero at the same time talaga parang ayoko na talaga mabuhay. nagegets nyo ba ako haushfkajd di ko na alam medyo nagwword vomit na lang ako kasi di ko na talaga alam gagawin ko and i apologize kung may mini story sa loob ng story mga sinasabi ko.
ayun mga ates and kuyas out there pls lend me your wisdom sorry again for the messy long post, if binasa nyo po buong msg lemme hug u w consent kasi being able to talk abt this makes me feel heard hehe ayun lang ty

"Bakit hindi ka nagreply sa post?"
Syempre hindi, kasi magpopost ako separately dito lol
Alam nya kasi na tambay ako sa Reddit lalo na sa subreddit na toh kasi minsan napagkukwentuhan namin at nagkakatanungan kami ano yung take namin sa bawat istorya.
Sabi na e! Habang binabasa ko, dahan dahan kong nare-realize na parang istorya namin toh. Sabay biglang generic na scenario so probably not. Tapos parang familiar ulit, and then tusok ng generic na scenario ulit.
So hinantay ko kung ishe-share nya sakin. Kasi naman diba, the audacity naman for me to think na gusto nya ko pakasalan by asking, "ikaw ba nag post nito??" HAHAHA.
Hindi lang ako makapaniwala na e-effortan nya talaga na magpost pero what the hell, dito kami nagkakilala so why not make it full circle diba?
Bago ko sya nakilala, mejo active commenter ako sa ibang subreddit dito. If hindi pa nabanggit sakin na merong forum na naghahanap ng makakausap dito, I may have missed the opportunity. That time, I just moved out of Manila. Gusto ko lang literal na lumayo sa lahat. Since konti lang ang nakakaalam na umalis at nagpakalayo ako, naghanap ako ng pwedeng makausap online about random stuff.
I had to heal from failed relationships with friends, from people I dated. I told myself na magla-lie low muna ko kasi nakakapagod na lagi na lang di nagwowork out kahit na gaano ka pa ka-genuine sa intentions mo.
Nung nalaman ko na recovering from a break up sya, sinabi ko talaga na need nya ng me-time pero I will be around as one of her support systems since I know how it feels to deal with stuff tapos mag isa ka lang sa buhay. Ang nakakatuwa talaga yung smooth convo thread namin na kahit buong araw magka message, di kami nauubusan ng mapagkukwentuhan.
And dahil ayoko na maging biktima ng mixed signals, I made sure na transparent kami pareho sa intentions namin in case magsimulang malito na yung isa samin sa nararamdaman namin. Sinabi din nya sakin na mejo hirap sya magsabi ng nararamdaman nya kaya lagi ko sya ina-assure na she will always have a safe space with me at magiging patient ako hangga't kaya na nya sabihin yung saloobin nya.
Malayo ang narating ng safe space na yon kasi kapag ako naman ang inaatake ng anxiety or panic attacks, kahit malayo kami sa isa't isa, natutunan nya pano ako mapakalma. Sobrang laking tulong kapag ang foundation ng lahat lahat ay clear communication.
Proud ako sayo kasi nakikita ko yung pagpupursige mong mas kilalanin pa ang sarili mo at tutukan yung paghihilom kasi doon mo mas mamahalin ang sarili mo. Akala ko kelangan nating mag heal on our own pero kaya naman pala mag heal ng sabay. I am so grateful not just for your mere presence but in the unexpected moments na patient ka with me pag grumpy ako and pag mababaw luha ko. Hahahuhu.
Hindi ko kelangan ng ibang account para mag surprise post dito kasi alam mo naman na iisa lang ang account ko kahit saang socmed pa yan. I am way past the days na mahilig mag post kaya sorry kung hindi kita napo-post all the time sa My Day or sa Stories. Dala siguro ng malayong age gap lol.
Pero gusto ko lang na malaman mo na araw araw na pipiliin at paninindigan ka.
​

Within the beautiful and captivating

Strangeness of our love
I found a sense of peace and clarity
That I had once dreamed of
My dear
Original post: https://www.reddit.com/OffMyChestPH/comments/13p2um6/gusto\_kong\_pakasalan\_yung\_nakilala\_ko\_sa\_reddit/?utm\_source=share&utm\_medium=web2x&context=3

Ilang luha paba ang kailangan bago mo panindigan mga pangako mo, ilang gabi paba ako matutulog na durog na durog ang puso? Ilang beses ba kailangang ulitin bago ka matuto? Bakit ganito? Sabi mo mahal mo ako pero hindi ko maramdaman sa kinikilos mo. Pano ako magtitiwala sayo kung lagi mo namang sinisira tiwala ko. Bakit parang ang dali sayo na mawala ako? Mahal mo ba talaga ako? O kasinungalingan din yan.